Column Lucas Vermeulen: Duurzaamheid als besparingstool

Auteur: Lucas Vermeulen
Columns lucasvermeulen 6 februari 2024
Column Lucas Vermeulen: Duurzaamheid als besparingstool

In het eerste kwartaal staat bij ons de omzet, en daarmee het resultaat, altijd wat onder druk doordat er niet veel feestdagen met extra omzet zijn, er zijn geen toeristen en veel gasten zijn op dieet en kopen dus geen gebak.

Echter hebben we dan wel veel kosten: afrekeningen van het afgelopen jaar (energie etc.) en vaak jaarabonnementen of onderhoudscontracten waar je voor een heel jaar moet betalen. Kortom, ik zie dan de goed gevulde bankrekening na de drukke feestdagen weer in een rap tempo slinken en dat voelt altijd een beetje zuur aan, maar is helaas part off the deal. Wel gaan mijn vrouw en ik dan weer even de puntjes op de i zetten om te kijken of er zo min mogelijk kan worden verspild en, indien mogelijk, bespaard.

‘Geen cent te veel’ zei vroeger het Zeeuwse meisje. Of: Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd. Of nog een: Zuinigheid met vlijt bouwt men huizen als kastelen.

Een stuivertje gespaard is een stuivertje gewonnen. Kortom, zuinig zijn is weer hip, terug van weggeweest, alleen heet het nu: duurzaamheid. De afgelopen 20 jaar leefden we in een vervangings- en wegwerpmaatschappij! Gewoon omdat het soms gemakkelijker, goedkoper en sneller was, maar niet per definitie beter.

Als ik kijk naar onze lunchroom, waar wij bijna alles zelf maken in plaats van halffabricaat of prefab gerechten in te kopen. Dat heeft onze lunchroom altijd zijn onderscheidende karakter opgeleverd, en met een op Ot & Sien geïnspireerde inrichting verwacht je uit oma's keuken geen kant-en-klare gerechten. Maar onze zuinigheid brengt, buiten onderscheidende en authentieke smaken, ook klinkende munten in het laatje. Het verschil tussen vroeger en nu is dat het vroeger noodzaak was, terwijl het nu bijna een Unique Selling Point is geworden. Je mag het vol trots uitdragen onder de vlag van duurzaamheid!

Enkele praktische voorbeelden en tips: als we producten van de feestdagen over hebben, snijden we ze in plakken en serveren we ze bij de koffie in plaats van een koekje. Dat is lekker, afwisselend en duurzaam. Zo doen we dat met kerst-, paas- en pinksterbroden of met stukjes van overgebleven chocoladeletters of amandelstaven. Alles brengt zo weer op zijn minst de kostprijs op. Sommige bakkers/lunchrooms kiezen voor de gemakkelijke weg en gaan voor "Too Good To Go", maar dat brengt vaak extra kosten met zich mee voor het gebruik van het platform en trekt voornamelijk koopjesjagers aan. Onze voorkeur gaat uit naar het creëren van nieuwe gerechten of het doen aan restverwerking, waarbij het duurzame mes aan twee kanten snijdt: het zorgt voor onderscheid en besparing!

Zo maken we van suikerbrood weer wentelteefjes, van alle kliekjes uit de koelkast minstens een keer per week minestronesoep (kliekjessoep). Of we doen de kontjes van de kaas en wat ingedroogde plakjes ham samen met wat soepgroenten op een bodem van brood even de oven in en we hebben weer een Special Edition van onze BroodPizza, die je als geheel of per punt kunt verkopen als warme snack. Een overgebleven croissant wordt morgen de ham/kaas croissant en de overgebleven stokbroden worden morgen ingesmeerd met kruidenolie. Even in de oven en je hebt een heerlijk kruidenstokbrood.
Of we halveren het stokbrood over de lengte en smeren er een dikke laag kruidenboter tussen, plaatsen de bovenkant erop en rollen het geheel in aluminiumfolie met een sigarenbandje eromheen met de tekst "BBQ Kruidenstok". Van witbrood maken we paneermeel, van bruin desembrood tosti's en een uitgehold boerenbrood met camembert erin wordt in de oven een kaasfondue. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Alles wat toch overblijft gaat naar de kinderboerderij en de voedselbank. Dat brengt geen geld, maar wel een goed gevoel. ‘Maar dat is toch allemaal heel veel werk?’ zul je misschien zeggen, ‘en dan heb je nog meer personeel nodig, weg besparing!’ Ja, het is extra werk, dat is waar.

Maar dat zijn juist de klusjes die stagiaires, de (goedkopere) weekendhulpen en mensen met een beperking in onze lunchroom heel goed kunnen doen. Daarmee houdt mijn vrouw ze bezig. En ja, je moet het ook zelf leuk vinden en het als een uitdaging zien om van alles weer iets lekkers te maken. Dan verras je je gasten, ben je besparend en het past helemaal in de duurzame ambities van de nieuwe generatie!

Want men wordt niet rijk van wat men verdient, maar van wat men niet uitgeeft. Geen cent te veel! Succes met duurzame besparing.

Over Lucas Vermeulen

Lucas Vermeulen en zijn vrouw Jolanda runnen met hun bevlogen team Bakkertje Deeg, inclusief de bijbehorende lunchrooms Den Contente Mensch en De Vegan Bakker, gelegen in het vestingstadje Heusden (aan de Maas). In zijn columns deelt hij wat hen bezighoudt en drijft, altijd met zijn lijfspreuk ‘Zonder enthousiasme is zelfs het beste idee gedoemd om te mislukken’ in gedachten.

Blijf op de hoogte!

Wil jij op de hoogte gehouden worden van het laatste luchroomnieuws en één keer per week de digitale nieuwsbrierf van Lunchroom ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief.

Overig nieuws