Ondernemen in Groningen, een levendige stad in het noorden van Nederland, bekend om zijn rijke geschiedenis en studentenleven. In het hart van de stad bevindt zich Feel Good, de trots van Anja Selst (40). Deze gezellige lunchroom biedt een ontspannen sfeer waar gasten kunnen genieten van verse, gezonde gerechten. “The good vibes.”
Feel Good serveert niet alleen verse en gezonde gerechten, het is ook allemaal vegetarisch. Het idee ontstond vanuit de persoonlijke behoefte van Selst, en inmiddels is de lunchroom uitgegroeid tot dé Healthy Hotspot van Groningen. “Ik at zelf al een tijd alleen vegetarisch en merkte dat ik altijd concessies moest doen als ik buiten de deur wilde eten. Ik zat continue met een broodje geitenkaas op mijn bord. Groningen bood geen horeca met de focus op gezonde, vegetarische gerechten. Ik was destijds veel op reis en ontdekte dat het aanbod in andere steden heel anders was. Soms dacht ik ‘Jeetje, hier kan je gewoon alles halen.’ Van verse sappen tot salades en heerlijke broodjes, alles was te vinden. Vervolgens kom je terug in je ‘hometown’ en merk je dat de keuzes echt beperkt zijn. Dat was het moment dat ik besloot om het zelf op te pakken. Ik ben me erin gaan verdiepen, want ik ben niet opgeleid voor de horeca, en ben er gewoon voor gegaan. Vervolgens kom je in contact met de gemeente voor vergunningen en het uitzoeken van wat allemaal mogelijk is. Het hele traject voelde heel natuurlijk, bijna organisch.”
Op het moment dat het pand in haar handen was, had Selst lichte zorgen. “Het gevoel van ‘Oh, hoe ga ik dit allemaal doen’ kwam naar boven. Dat wimpelde ik weg door gewoon te springen en wel te zien hoe het zou lopen. Het concept was nieuw in Groningen en terwijl ik ‘s zomers aan het klussen was, hoorde ik af en toe iemand voorbijfietsen die zei: ‘Oh, dit gaat echt nooit een succes worden.’ Dat bracht me dan wel weer aan het twijfelen. Het kon natuurlijk zo zijn dat ik de enige was met deze behoefte. Ik kan wel iets willen aanbieden, maar er moet wel draagvlak voor zijn. Ik dacht dat dat er was, maar zeker weten doe je het nooit.” Selst vertelt dat Feel Good vanaf de eerste dag rendabel en winstgevend bleek. “Het was een schot in de roos.”
De kracht van dromen
Dit vegetarische ‘schot in de roos’ straalt al tien jaar in het hart van de studentenstad. Aan liefde voor Feel Good heeft het Selst nooit ontbroken, maar wie droomt, droomt ook verder. “Per januari 2025 verkoop ik Feel Good aan Myrthe, zij is al ruim zes jaar manager hier. Ik merkte dat ze veel ambitie heeft om verder te groeien. Zelf heb ik het op deze vierkante meters wel een beetje gezien. Het kriebelt om iets nieuws te beginnen en verder te gaan. Daarin moet je eerlijk zijn tegen jezelf.” Wanneer ik vraag of haar nieuwe dromen ook in de hospitalitybranche liggen, verschijnt er een glimlach. “Het is een beetje een haat-liefdeverhaal. Ik heb zelf het idee dat ik er goed in ben en daardoor rol ik er gemakkelijk in. Ik vind het ondernemen in de horeca leuk, maar nu ik veertig ben wil ik niet meer continu op de werkvloer staan. Eigenlijk ben ik meer een ‘in de kern’ ondernemer. Ik vind het fijn om een bedrijf op de achtergrond te runnen. Meedraaien is hartstikke leuk, maar niet als ik er per se moet zijn, bijvoorbeeld wanneer ik op het rooster ingepland sta. De momenten dat ik op de werkvloer sta, zoals bij drukke tijden, geniet ik er wel erg van. Mijn kracht ligt bij het opzetten en bewaken van een merk.”
Begin 2025 vertrekt Selst met haar gezin naar Portugal, waar ze hoopt een volgende droom te verwezenlijken. “Ik heb de instelling dat ik wel zie wat er op mijn pad komt, maar kan me nu al voorstellen dat ik een pandje zie aan het strand en direct verliefd ben”, lacht ze. Een andere mogelijkheid die Selst voor zichzelf ziet, is een uitdaging in de hotellerie. “Het lijkt me interessant om iets in de hotellerie te ondernemen. De plannen voor een relaxt hostel liggen al langere tijd op de plank. Ik wil me niet richten op het stereotiepe beeld van jongeren, drank en feesten, maar juist een plek creëren waar mensen tot rust kunnen komen en verbinden; een totaalconcept waar je remote kunt werken, kan relaxen, maar ook gezellig samen kunt zijn. Misschien zelfs in combinatie met yoga of andere vormen van ontspanning. Er zit erg veel in het vat, maar ik voel nu de behoefte om even geen vastomlijnd plan te hebben en ontvankelijk te zijn.”
Selst vergelijkt haar behoefte met de opening van Feel Good, een proces dat negen maanden duurde. “Eigenlijk is het net zoals toen. Er komt een kans, het begint te borrelen, en uiteindelijk ga ik er ook echt voor en ga ik ondernemen. Het hele proces bij Feel Good duurde negen maanden. Het was net als een zwangerschap”, grapt Selst.
Romantisering versus waarheid
Deze negen maanden zijn in de ogen van Selst geen zware maanden geweest. “Ik kreeg erg veel medewerking, ook vanuit de gemeente. In september 2013 ben ik met het plan gestart en in mei 2014 had ik de sleutel.” De start? Lijntjes uitgooien en de gemeente rustig betrekken bij de plannen. “Ik heb veel verhalen gehoord van ondernemers en horeca dat de gemeente heel moeilijk doet bij het starten van een onderneming, maar bij mij was dat echter niet het geval.” Selst besloot het anders aan te pakken: ze vertelde rustig haar plan, ging open de gesprekken in en betrok de gemeente bij haar plannen. “Ik trof iemand die geïnteresseerd was in mijn plannen als jonge en nieuwe ondernemer. Dat gaf mij een open contact binnen de gemeente. Ik kan me voorstellen dat sommige ondernemers een punt maken, geen ruimte geven en zeggen: ‘Dit ga ik doen’. Als de gemeente iets anders wil en jij niet open staat voor veranderingen, kom je tegenover elkaar te staan. Ik wilde ervoor zorgen dat ik geleidelijk, samen met de gemeente, mijn pad kon bewandelen. Gelukkig ging dit heel soepel.”
Dan ga je van start. Selst opende Feel Good met een, in haar eigen woorden, geromantiseerd plan. “Ik wilde graag zelf voor gasten koken en verwachtte ook nog dat ze alle gerechten geweldig zouden vinden. De gasten genoten wel van de gerechten, maar het zelf koken viel een beetje tegen.
Iedereen komt tegelijk en je werkt jezelf uit de naad. Hoewel ik in het eerste jaar zoveel mogelijk zelf wilde doen om mijn leningen zo snel mogelijk te kunnen afbetalen, was ik al na zes weken volledig opgebrand”, geeft Selst hard lachend toe. “Ik werkte de ene week zes dagen en de andere week zeven. Als je het bij elkaar optelt werkte ik dus dertien dagen en had ik één dag rust. Ik realiseerde me dat ik de keuken niet alleen aan kon. Vanaf het moment dat ik een kok in dienst nam, kwam er meer rust en structuur in mijn werkzaamheden. Ik kon me gaan focussen op de kernwaarden van het bedrijf en mijn doelgroep. Je hebt het pand en de spullen, maar het schilderijtje aan de muur mist nog. Dat kwam allemaal gaandeweg.
‘Commited to the heart’
Dé Healthy Hotspot van Groningen heeft nooit gebrek gehad aan gasten en werd direct goed ontvangen door de doelgroep. “Voordat ik de deuren opende, hoorde ik her en der al positieve geluiden, zonder te weten hoe dat kwam. Ik had eigenlijk alleen de woorden ‘Feel Good’ op enkele geprinte A4’tjes op het raam geplakt. Volgens mij had ik al een kleine website in de lucht, maar dat mensen alleen al door de lay-out een verwachting hadden van wat ik ze ging brengen, is heel fijn. Destijds dacht ik ‘Oh god, verwachtingen’. De opkomst van Instagram en bloggers zorgde ervoor dat Feel Good al voor de opening onder de aandacht kwam. Zij schreven over mij en ik dacht ‘Die mensen moet ik uitnodigen’. Ik bedacht me dat ik ervoor moest zorgen dat ik bij alle zoektermen zoals ‘Lunchroom Groningen’ of ‘Lunchen Groningen’ bovenaan kwam te staan. In deze regio hield de horeca zich daar nog niet mee bezig. Er werd vooral gebeld door bedrijven als Social Deal, daar had ik echter geen zin in. ‘Je bent nieuw en naamsbekendheid is goed voor je. Wij helpen je hiermee…’. Dat zag ik niet zitten, maar je moet altijd alles proberen voordat je een mening geeft en ik heb dus kort met ze samengewerkt.” Feel Good beëindigde al snel de samenwerking met het bedrijf. “Ik vond het verschrikkelijk en realiseerde me dat ik dit allemaal hartstikke goed zelf kan regelen. Natuurlijk, er waren mindere periodes, maar ik heb nog nooit acties hoeven doen om gasten te werven. Wat we doen, doen we goed, en dit is wat ze van ons kunnen verwachten. Als je elke dag ‘committed’ bent aan je bedrijf, zit het altijd goed en word je gevonden. Het was echt een vet leuke periode.
Volgende week: “Er zijn Whatsapp-groepen van gasten die met elkaar bespreken wanneer ze komen eten.”
Ondernemen in Groningen, een stap die Anja Selst goed bevalt. Ben jij benieuwd hoe ze het nu in de lunchroom aanpakt en hoe voor elkaar onbekende gasten zich hebben verenigd in appgroepen vol gezelligheid en etentjes? Lees volgende week deel 2: Anja Selst: “Er zijn Whatsapp-groepen van gasten die met elkaar bespreken wanneer komen eten.”
.jpg)
Blijf op de hoogte!
Wil jij op de hoogte gehouden worden van het laatste luchroomnieuws en één keer per week de digitale nieuwsbrierf van Lunchroom ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief.
