Ondernemen in Duiven… Tien jaar geleden zetten Edwin Tunnissen (55) en Patricia Dhondt (52) de stap om hun gezamenlijke droom werkelijkheid te maken: een eigen onderneming. In een eerder gesprek vertelden ze over de start en het verloop van hun brasserie genaamd ‘Een Mooie Dag’.
In dit tweede en laatste deel gaan we dieper in op hun ervaringen als ondernemers in de gemeente Duiven. Hoe ondersteunt de gemeente lokale ondernemers? Waar komen hun gasten vandaan? Daarnaast bespreken we kort de toekomst die ze voor ogen hebben.
Wie het eerste deel van dit interview heeft gelezen, weet dat Tunnissen en Dhondt niet vaak lege tafels hebben. Dat veel van hun gasten uit Duiven komen, is geen verrassing. Maar trekken ze ook bezoekers aan van buiten het dorp? Tunnissen heeft het antwoord: “Zeker. Het leuke is dat we in het begin vooral gasten uit Duiven hadden, maar inmiddels komen er wekelijks gasten lunchen die niet in het dorp wonen. Het is fijn om te zien dat die kring steeds groter wordt; het geeft ons een goed gevoel. In het zomerseizoen en de weken voor kerst komen er ook veel toeristen in het dorp.” In de aanloop naar kerst openen steeds meer kerstshows in Nederland. De grootste en meest bekende show is al jaren gevestigd in Intratuin Duiven. “Er zijn Duitse en Belgische gasten die een bezoek aan de Intratuin combineren met een jaarlijks terugkerend bezoek aan onze brasserie.”
“Er is te weinig horeca”
Dorpsgenoten, toeristen en bezoekers uit de omgeving: het horecaplein in Duiven trekt ze allemaal. Tunnissen merkt op dat er zelfs te weinig horecagelegenheden op het plein zijn om al deze gasten een tafel te bieden. “Ik geloof sterk dat als je meer horeca bij elkaar hebt, je meer te bieden hebt. Natuurlijk moet je niet te veel horecagelegenheden in de buurt hebben, maar op dit plein zijn er te weinig. Van de zes horecapanden aan het plein zijn er momenteel twee gesloten; vier ondernemingen aan het plein is te weinig. Dus wij en onze conculega’s hopen dat de panden snel weer gevuld worden met nieuwe horeca. Kijk, in de zomer zit ons terras helemaal vol, maar die van de buren ook. Dit zorgt ervoor dat er geen ruimte is voor nieuwe bezoekers. Als de twee leegstaande panden worden gevuld, kunnen er meer bezoekers aan het plein zitten. Ik heb liever dat ze bij de buren op het terras plaatsnemen, dan dat ze naar Zevenaar of een andere locatie reizen. Wanneer er geen plek is op het horecaplein, is de aantrekkingskracht van Duiven en het plein een stuk kleiner.”
Dhondt vult aan. “Op zomerse dagen zijn de terrassen op het plein snel vol. Dat is zonde, want het is jammer als we gasten geen tafel te kunnen aanbieden. Met evenementen hebben we hetzelfde probleem.” Tunnissen vervolgt: “We doen veel samen met onze conculega’s; we organiseren jaarlijks ongeveer 24 evenementen, van klein tot heel groot. We doen dit om het plein te laten leven. Duiven is een groeigemeente, wat betekent dat het geen historisch centrum heeft. Hierdoor hebben de inwoners minder binding met de plaats zelf. Deze binding proberen wij juist te creëren door een bruisend centrum te bieden. Het is niet alleen belangrijk, maar ook leuk om ons hiervoor in te zetten.”
“Je aantrekkingskracht begint bij je eigen bedrijf en het concept dat je hebt neergezet. Als je je concept niet goed uitvoert heb je geen aantrekkingskracht. Daarboven zit de kracht van de locatie waar je gevestigd bent. Als die goed is, en dat hebben Patricia en ik een aantal jaar gehad, komen de gasten bijna vanzelf. Het is niet zo dat door het wegvallen van twee horecazaken onze eigen aantrekkingskracht minder is, maar het risico bestaat dat mensen hierdoor vooraf het besluit nemen niet naar Duiven te komen. Dit kan zijn omdat de aantrekkingskracht verminderd is of omdat ze verwachten dat er geen plek zal zijn. Dan ben je de gasten al kwijt voordat ze überhaupt langskomen.”
Intratuin versus Efteling
De beperkte aanwezigheid van horecagelegenheden in Duiven is een gemiste kans. Edwin Tunnissen en Patricia Dhondt namen het initiatief om dit tekort onder de aandacht te brengen bij de gemeente. Samen met de conculega’s van het horecaplein hebben ze regelmatig contact met verantwoordelijke ambtenaren en wethouders in Duiven. “We hebben regelmatig contact. We gaan momenteel elke maand in overleg over het winkelcentrum naast onze brasserie dat nog niet af is. Daarnaast moet het plein nog worden aangepast en er is veel leegstand”, Tunnissen werpt een blik op het grote grasveld tussen de brasserie en het winkelcentrum.
“Er gebeurt van alles. Gelukkig hebben we sinds twee jaar een goede gesprekspartner bij de gemeente. We worden betrokken bij de zaken en vaak wordt er ook wat met onze mening gedaan. Een van de problemen die wij zien is het bedrijventerrein. Er komen jaarlijks zo ’n acht miljoen bezoekers op dat terrein af. Intratuin heeft meer bezoekers dan de Efteling”, lacht Tunnissen. “Dan heb je ook nog de Makro en IKEA… O, en er komen elf fastfoodrestaurants. Daarover zijn we in druk in gesprek met de gemeente. We vinden de komst van deze panden prima, maar hierdoor komen er wel 450 horeca arbeidsplaatsen bij in het dorp. Waar moet dat personeel allemaal vandaan komen? Die concurrentie is lastig. De focus van de gemeente ligt momenteel op dat terrein; hierdoor verpaupert onder andere het winkelcentrum.”
Dhondt vult aan: Ja, er ligt al tien jaar een plan klaar om het winkelcentrum te verbouwen, en er is nog steeds niets gebeurd.” Tunnissen vervolgt zijn verhaal. “Zoals ik al aangaf, worden we tegenwoordig erg goed betrokken door de gemeente. Sterker nog; het pand dat hiernaast komt te staan hebben ze op basis van onze gesprekken qua grootte, vorm en locatie aangepast.” Het pand, dat gevestigd zou moeten worden op het hiervoor genoemde grasveld, zou volgens Dhondt veel zon en uitzicht wegnemen van het horecaplein. “Het heeft bijna een jaar geduurd”, vervolgt Tunnissen. “En het waren zeker niet altijd leuke gesprekken, soms escaleerde het. Maar er is wel een oplossing gekomen waar wij, onze conculega’s en de gemeente blij mee zijn."
Ook escalaties zijn op te lossen. Al was soms een klein duwtje in de rug nodig. Dhondt: 'Wij maken, net zoals veel ondernemingen, gebruik van sociale media. Hierop zijn we altijd positief, maar als er af en toe bij de gemeente iets dreigde fout te lopen, konden we via deze kanalen onze gasten een stem geven. Soms moet je kritisch zijn en dan krijgen ze de hele bevolking over zich heen.” Het stel gaf weleens een duwtje in de rug van de gemeente in de vorm van een 1-april grapje. “Het plan dat de gemeente destijds had voor een pand op het naastgelegen grasveld was te hoog en te groot", begint Tunnissen. Om duidelijk te maken dat de ondernemers aan het plein niet voor de poes zijn, deelden ze een post op sociale media. "We hebben op 1 april foto’s gemaakt van het grasveld dat vol gaten zat. Onder dit bericht deelden wij dat hier een Korenwolf zou zitten. Een Korenwolf is een hamsterachtige uit Zuid-Limburg en een beschermd diertje. Nou, dat zorgde voor veel ophef”, lacht hij. “Kort daarna deelden wij een nieuwe foto, maar ditmaal was het een foto van een flesje Korenwolf (een witbier van Gulpener, red) in het gat. Daaronder plaatsten wij dat we graag op een normale manier communiceren, maar als het niet anders kan, we het op deze manier zullen doen. Binnen een week waren we in gesprek met de gemeente.”
Patricia Dhondt: Het pand zou, zoals Edwin al eerder aangaf, de zon wegnemen voor het hele plein. Je krijgt dan van die discussies: ‘Ja, maar zomers zit je toch ook onder een parasol.’ Maar dat is een eigen keuze en niet het gevolg van een te hoog pand naast het terras. Maar goed, het is nu opgelost, dus het is goed zo."
Wat brengt de toekomst?
In deel 1 van dit interview vertelden Edwin Tunnissen en Patricia Dhondt over de stappen die ze hebben gezet om hun droom waar te maken. Hoewel een horecaonderneming oorspronkelijk niet op de planning stond, hebben ze het tien jaar later meer dan goed voor elkaar. Met een mix van dromen, inspiratie en een band met gasten en conculega’s hebben ze hoogte- en dieptepunten doorstaan. Wat brengt de toekomst?
Edwin Tunnissen schetst een toekomst die binnenkort realiteit wordt. “We creëren een paar keer per jaar een nieuwe menukaart. Eind februari is het weer zo ver. De menukaarten worden gemaakt door onze koks; alle koks mogen ideeën indienen. Momenteel liggen er ruim vierhonderd op mijn bureau. Van al deze ideeën maak ik samen met Patricia een kleinere selectie. Vervolgens kijken we samen met onze chef-kok welke van deze selectie worden toegepast in het nieuwe menu. Hierdoor staan onze koks hun eigen recepten te koken. De avond voor de menulancering laten we alle personeelsleden komen en presenteren de koks de nieuwe gerechten. Op dat moment kunnen alle personeelsleden zien, ruiken en proeven wat er op de kaart komt te staan. Dat is niet alleen gezellig, maar ook ideaal voor de bediening. Zij weten vanaf het eerste moment welke gerechten ze zouden aanbevelen en waarom. Het personeel geniet ook van deze avonden; iedereen is altijd aanwezig.”
Ook Dhondt deelt haar visie op de toekomst. “Je weet nooit wat de toekomst brengt. Op een gegeven moment moet je realistisch zijn en toegeven dat je wat ouder wordt. Dan moet je langzaam een stapje terugzetten, maar dat betekent niet dat je direct hoeft te stoppen met ondernemen.” Tunnissen lacht: “Als wij ’s ochtends opstaan is het niet alleen het bed dat kraakt. Dat meen ik echt. Als zelfstandig ondernemer ben je altijd bezig en denk je altijd na; de uitdagingen van het ondernemerschap blijven leuk! Ik geniet er nog altijd van. Daarnaast zijn wij niet heel goed in loslaten, dus hier moeten we ooit nog eens een balans in vinden. Na tien jaar zijn we nog steeds erg trots op wat wij hebben neergezet. Wat je hier ziet, ruikt, proeft en ervaart: dat zijn wij.”
Voorlopig ziet het er niet naar uit dat Tunnissen en Patricia de handdoek in de ring zullen gooien. Het tienjarig jubileum van ‘Brasserie Een Mooie Dag’ wordt dan ook vol trots gevierd. “Vorig jaar hebben we het negenjarig jubileum ook al groots gevierd”, lacht Tunnissen. “Wij dachten ‘waarom zou je standaard alleen het tienjarig jubileum vieren?’. We hebben alle leveranciers gevraagd of ze bij de brasserie een dag in het zonnetje wilden staan door mee te doen aan een jubileumactie. Zes dagen lang hebben we onze gasten mogen trakteren op allerlei lekkere dingen. Van een glas champagne tot gratis soep en gebak; elke dag was er iets. We maakten er een feestje van. Dat tienjarig jubileum (in september, red.) komt ook wel goed, hoor. Daar denken we stiekem allang over na.”
Blijf op de hoogte!
Wil jij op de hoogte gehouden worden van het laatste luchroomnieuws en één keer per week de digitale nieuwsbrief van Lunchroom ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief.
