Mijn vrouw en ik zijn echt vergroeid met onze zaak en het werken erin. Je zou kunnen zeggen dat de zaak ons vierde kind is, ons levenswerk, waar wij de meeste uren van ons leven tot nu toe in hebben doorgebracht. Gelukkig de meeste tijd met veel plezier! Uiteraard in 33 jaar met ups en downs is het geworden wat het nu is: een succesvol bedrijf. De jeugd zal ons betitelen als workaholics. Gelukkig zien wij dat zelf anders, maar het feit is wel dat wij alles zelf hebben bedacht en opgebouwd, dat wij op onze bedrijfsvoering een hele duidelijke stempel drukken en wij er heer & meester zijn.
Dan is het vreselijk moeilijk om het roer uit handen te geven, zeker omdat we nu op vakantie gaan in een tijd dat het ook hoogseizoen is (toerisme). Wij werken veel met jeugdig personeel en die geven duidelijk een andere waarde aan het woord commitment dan de oudere generatie. En dat baart een beetje zorgen.
De reden dat we in die drukke periode zelf op vakantie gaan is ook bijzonder. Normaal gaan wij als laatste, wanneer iedereen geweest is en het drukke toeristenseizoen al bijna voorbij is. Maar onze jongste zoon Ties kreeg na zijn studie Japans de kans om een jaar in Japan te wonen en te werken. Van het jaar heeft hij tien maanden gewerkt en nu gaat hij twee maanden rondreizen en in die tijd haken wij twee weken aan.
Wat een mooie kans voor hem! Ook voor ons, want normaal zouden wij niet zomaar naar Japan gaan. Natuurlijk hebben wij hem ook enorm gemist, maar zo'n life-changing ervaring gunnen wij hem ook en is het beste wat hem kon overkomen. Daarom kijken we uit naar ons weerzien en een betere reisgids kunnen we ons niet wensen want hij spreekt Japans en heeft inmiddels al een hele planning van bezienswaardigheden voorbereid.
Echter de gedachte dat we de zaak twee volle weken achter moeten laten in de drukste periode van het jaar geeft wel wat buikpijn. Niet dat wij onze mensen niet vertrouwen, maar meer dat we de controle over het reilen en zeilen even kwijt zijn en dat zegt waarschijnlijk meer over onszelf dan over onze mensen.
Een mooie metafoor is toen onze jongste zoon Ties, waar ik het net ook over had, op twintigjarige leeftijd besloot om een jaar in Japan te gaan wonen. Hij is de jongste in familie en wij hadden de neiging als het zo vaak gaat bij de jongste in de familie om hem zo lang als mogelijk, hem zeg maar ‘dichtbij’ te houden want ze worden veel te snel volwassen en Ties vond het wel prima! Dus werd hem alles aangedragen en achter zijn kontje aan opgeruimd. Wat overigens naar mijns inziens precies het probleem bij de meeste jongeren is. Ze zijn allemaal liefdevol gepamperd en gesmoord met moeder- en vaderliefde. ‘’Och mijn jongen, moet je tien km naar school fietsen!? Dan brengen wij jou toch elke dag met de auto! Of we geven je een elektrische fiets!’’ Uiteraard met de beste bedoelingen! Maar dat is wel typisch voor onze generatie ouders (wij zelf inclusief).
Echter maakt beetje gezonde tegenwind ze naar mijns inziens een stuk stabieler en dus meer zelf-support. Zo verging het ook met Ties, toen hij eenmaal in Japan 9000 kilometer ver weg zat. Nu kan hij ineens wel zelf koken én lust hij zelfs groenten. Hij wast zijn eigen kleren, ruimt zijn kamer op, hij reist door Japan en vindt overal de weg, rijdt met de auto aan de linker kant van de weg, durft ‘echte’ mensen te ontmoeten in plaats van virtuele vrienden en hij werkte zes dagen per week twaalf uur per dag zonder te mokken! In Japan is zoveel werken normaal, dat is nu de moraal en ook de metafoor.
Soms moet je mensen de kans geven om zich te bewijzen, maar ook door ze het zelf te laten doen. Tegenwind overwinnen maakt men weerbaarder, zelfstandiger en hopelijk ook gelukkiger. Wat betekent dat voor ons? Vooral leren loslaten, vertrouwen geven, ONTSPANNEN én vergeet vooral niet te genieten!
Fijne vakantie.
Over Lucas Vermeulen
Lucas Vermeulen en zijn vrouw Jolanda runnen met hun bevlogen team Bakkertje Deeg, inclusief de bijbehorende lunchrooms Den Contente Mensch en De Vegan Bakker, gelegen in het vestingstadje Heusden (aan de Maas). In zijn columns deelt hij wat hen bezighoudt en drijft, altijd met zijn lijfspreuk ‘Zonder enthousiasme is zelfs het beste idee gedoemd om te mislukken’ in gedachten.
Blijf op de hoogte
Wil jij op de hoogte gehouden worden van het laatste luchroomnieuws en één keer per week de digitale nieuwsbrierf van Lunchroom ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief.
