Is het in jouw horecabedrijf weer 'business as usual'? Vermoedelijk niet. Ook al ziet de zomer er voor velen niet slecht uit, één derde van de horecaondernemers denkt het niet te redden dit jaar. Het is een tijd waar het neerkomt op uitzonderlijk ondernemerschap, een hele lange adem én een financiële buffer.
Bij de pakken neerzitten past horecaondernemers niet. Maar enkel harder werken en vasthouden aan wat was, brengt je niets. Dingen anders aanpakken en doen wel. Maak eens een zijstapje, ga gluren bij andere buren of ‘op de koffie’ bij vreemden. Het zorgt voor andere inzichten, een nieuwe blik op je eigen toekomst en brengt mooie samenwerkingen.
Ook bij mij gaan zaken anders dan anders. Zo geef ik presentaties aan ondernemers in marktgebieden die totaal buiten mijn habitat liggen. Mijn website en huisstijl gaan rigoureus op de schop. Werk ik samen met een oude bekende aan de positionering van zijn bedrijven. En ik zit aan tafel als strategisch denker om een uitzonderlijk concept in de markt te zetten. Tot nu toe wilde niemand de vingers eraan branden, maar ik zie potentieel.
Het oude normaal was ook niet normaal
Pre-corona zaten we ook al in een absurde tijd. Denk maar eens aan de lerarentekorten, een zorgstelsel dat piept en kraakt, torenhoge huren, de milieuproblematiek, kosten die de pan uit rijzen of regelgeving die niet past bij de marktdynamiek.
Marktwerking is de heilige graal. Ook in de horeca. Zo schommelen kamerprijzen mee met vraag en aanbod en veroorzaakt het soms ongezonde kortingen in onze restaurants. Van evenwichtige prijzen is niet altijd sprake in een hoog competitieve markt als de horeca.
Maar in plaats van elkaar de tent uit concurreren kunnen we ook de handen in elkaar slaan. Samenwerking valt te prefereren boven marktwerking. Samen kun je meer impact maken of een vuist maken tegen bepaald beleid.
Ik doel hier niet op kartelvorming, maar als branche en collega’s kun je elkaar versterken op vele vlakken. En langzaam maar zeker zien we dan ook toffe initiatieven ontstaan.
De toekomst in eigen handen?
Elk mens is door zijn verleden, opvoeding en ervaringen voorgeprogrammeerd. Het bepaalt het beeld dat je hebt van jezelf en van je bedrijf. Hierdoor onderneem je op een soort automatische piloot zonder het je te realiseren. Je doet wat je altijd al deed, omdat het wel aardig werkte. Maar vasthouden aan wat was en wat je gewend bent, resulteert meestal in middelmatigheid.
Stel dat iemand je eind 2019 de volgende vraag stelde: ‘Wat gebeurt er als je blijft doen wat je nu doet en er gebeurt niets onverwachts?’ Waarschijnlijk was je antwoord dat er niet veel zou veranderen. Je zou lekker doorgaan met waar je mee bezig was. Maar er gebeurde wel iets onverwachts! En kijk waar je nu staat. Je zit zeker in een andere situatie dan voorheen.
En er was geen andere keuze dan ingrijpen. Want wat voorheen goed werkte, werkt nu anders of helemaal niet meer.
We zitten in een nieuwe realiteit en dat maakt het noodzakelijk om eerlijk en kritisch naar de toekomst te kijken. Denken dat het wel goed komt of wachten op hulp, is jezelf valse hoop geven. Ben je tevreden met waar je nu staat en is dit genoeg voor jou in de toekomst? Dan ga je door op dezelfde voet. Maar voel je dat je ergens naartoe beweegt waar je niet wilt zijn, dan is de vraag welke acties je moet ondernemen om dit te stoppen. Want er is ook een andere toekomst mogelijk dan die wij ons laten aanpraten. De toekomst is namelijk niet gebaseerd op geluk, de toekomst is iets wat je creëert.
‘When it comes to high performance, the majority is always wrong’
Ondernemers zijn vaak reactief. Nadenken kost energie en daarom handelen we snel en dus op de automatische piloot. We willen namelijk niet te veel energie ‘lekken’. Maar hierdoor doe je elke keer hetzelfde, beweeg je je steeds in hetzelfde kaders en ontstaat een tunnelvisie.
We beweren heel stoer dat wij buiten de box denken, maar ondertussen leven wij in the box. De laatste maanden zelfs letterlijk.
Ons leven is gekaderd en dat voelt lekker veilig. Zo hebben we wettelijke en morele kaders. En allerlei normen waar wij ons naar schikken. Wij houden ons aan de norm want dat is normaal.
Maar normaal is allesbehalve uitzonderlijk, onderscheidend of vernieuwend. In plaats van problemen fixen, zou je moeten bedenken hoe het radicaal anders kan. Ook al vinden anderen dat onverstandig of zelfs gestoord. Want het merendeel van ons zit vast in een status quo. Zij doen alles zoals het heurt en dat maakt hen ongeschikte raadgevers. Want deze tijden vragen om andersdenkenden.
Over Monique:
Monique is geboren en getogen in de horeca, in het restaurant van haar ouders. Daarna heeft zij meer dan 25 jaar gewerkt in de Internationale hotellerie en de meeting & events markt, in zo’n beetje alle disciplines, van medewerker tot commercieel directeur van een hotelgroep. Nu is ze eigenaar van Strategisch Horeca Advies en founding partner bij HorecaMonitor. Verder is columnist en geeft ze trainingen aan de HM Academy op gebied van conceptontwikkeling en marketing.
