Pieter Punter - Wat voor vlees?

In de sciencefictionfilm Soylent Green uit 1973 eet men soylent: zeer voedzame wafeltjes zonder smaak of geur die zijn gemaakt van overleden mensen. In de toekomst worden we dus weer gewoon
kannibaal. Ik moest hieraan denken na alle commotie over paardenvlees. Waarschijnlijk aten we dat al jarenlang (vandaar de spotgoedkope snacks en maaltijden), maar zolang niemand dat wist, was er weinig aan de hand.

*Commotie om paardenvlees*
De commotie ging niet zozeer om het paardenvlees, maar om de kosten: we moesten teveel betalen. Het is echter niet alleen het financiële aspect en in het geval van paardenvlees is het niet het ingrediënt dat ons afstoot.

*Verschillende onderzoeken*
Voor veel van ons voedsel is het spreekwoord ‘wat niet weet, wat niet deert’ zeer toepasselijk. In principe eten we alles, zolang we maar niet weten wat het is. Er zijn heel leuke onderzoeken gedaan in Engeland. Daar konden studenten tijdens de lunch uit verschillende soorten burgers kiezen. Naderhand werd gevraagd wat men ervan vond en de meeste studenten vonden ze erg lekker. Tot ze hoorden dat er orgaanvlees, varkenssnuit of koeienuier inzat en niemand ze nog wilde eten.

*Koeienneus in paté*
Hetzelfde gebeurt met meelwormkroketten, sprinkhaanburgers en kwalsoufflés. Deze smaken uitstekend, als je maar niet weet wat erin zit. Mij is ooit verteld dat er koeienneus in paté zit (daarom is paté zo smeuïg en zacht). Of het waar is, weet ik niet, maar ik heb nog steeds moeite met paté.
Wij laten ons erg graag bedonderen, zeker wanneer het steeds goedkoper moet. Marketing bestookt ons met wilde verhalen over versheid, fruitigheid, authenticiteit en ambachtelijkheid. Dit zijn bijna altijd leugens. Er zijn geen verse vruchtensappen voor twee euro per liter of mineraalwater met fruit voor 80 cent per fles. Een liter vers sap kost minstens 5 euro.

*Neus op de feiten*
Mijn moeder heeft me al heel jong geleerd dat alle waar naar zijn geld is. Tot nu toe heb ik haar iedere keer gelijk moeten geven. Ik denk dat het heel goed is dat we van tijd tot tijd met onze neus op de feiten worden gedrukt, maar gelukkig vergeten we dit snel en kunnen we gewoon weer overgaan tot de orde van de dag. Eet smakelijk!