In een eerder artikel heb ik omschreven op welke manieren lokale overheden de mogelijkheden binnen de Wet Bibob benutten. In een aansluitend artikel is verder ingezoomd op het vergrootglas op het levensgedrag van een uitbater wanneer het de exploitatievergunning betreft. Dit artikel zal omschrijven waar de ondernemer allemaal op stuit wanneer er een aanwezigheidsvergunning wordt aangevraagd.
Stel nu, dat u als uitbater langs de voorgaande obstakels een exploitatievergunning heeft weten te bemachtigen en behouden en het lijkt u een lucratief idee om een fruitautomaat te plaatsen in uw etablissement.
Voor het uitbaten (exploiteren) van deze kansspelautomaat is een (exploitatie)vergunning nodig. Deze exploitatievergunning wordt afgegeven door de Kansspelautoriteit. Vervolgens heeft u nog een tweede vergunning nodig: een aanwezigheidsvergunning. De aanwezigheidsvergunning wordt afgegeven door de gemeente. In veel gevallen is er sprake van een schaarste van deze vergunningen: er worden minder vergunningen verleend dan marktpartijen zouden willen.
Dit artikel over het juridische kader rondom de schaarse vergunning geeft u een beeld van de onderwerpen waarmee u verweer kunt voeren wanneer een lokale overheid uw aanvraag afwijst.
Geen willekeur
Op basis van het gelijkheidsbeginsel moet aan iedere ondernemer een reële kans worden geboden om mee te dingen. Om die reden moet de lokale overheid aan iedere gegadigde tijdig en duidelijk informatie verstrekken over: (i) de beschikbaarheid van het recht, (ii) de verdeelprocedure, (iii) het aanvraagtijdvak en (iv) de toe te passen criteria.
Dit gaat kennelijk nog weleens fout.
Baanbrekend arrest in 2016
In 2016 werd in de APV van Vlaardingen slechts één speelautomatenhal toegestaan. De burgemeester van Vlaardingen had de aanwezigheidsvergunning aan Hommerson Leisure Vlaardingen B.V. verleend. Een concullega van Hommerson had bezwaar gemaakt. Dit werd afgewezen. Ook de Rechtbank vond de bezwaren ongegrond.
De concullega werd in Hoger beroep echter wel in het gelijk gesteld:
De Raad van State vond: “Nu derden aldus niet de kans hebben gehad mee te dingen naar de exploitatievergunning, heeft geen tijdige en adequate bekendmaking van de beschikbare exploitatievergunning plaatsgevonden. Aldus is geen passende mate van openbaarheid betracht. Dat is in strijd met de transparantieverplichting.”
In het arrest is woord voor woord uitgeschreven welke stappen de lokale overheid moet nemen om aan het gelijksheids- en transparantiebeginsel te voldoen. Toch is het zeer recent weer fout gegaan.
Vervolgarrest september 2017
Er waren meerdere gegadigden voor de vergunning voor een speelautomatenhal. Eén aanvraag werd toegewezen: de vergunningaanvragen van de andere ondernemer werden geweigerd. Volgens de gemeente was er in dit geval geen sprake van schaarse vergunningen en hoefde zij dus de hierboven genoemde procedure niet te volgen.
De rechtbank heeft in dit geval en met het eerdere arrest in de hand inderdaad geoordeeld dat er sprake is geweest van een gebrek (aan transparantie en gelijkheid) in de gehele besluitvorming. De rechter oordeelde vervolgens dat er niet sprake was van één maar zelfs van twee schaarse vergunningen: zowel de omgevingsvergunning als de aanwezigheidsvergunning hadden volgens de transparante methode moeten worden verleend.
Conclusie rechtspraktijk
“De rechtbank heeft de primaire besluiten tot verlening van de vergunningen aan JVH en tot afwijzing van de aanvragen van Super Game herroepen, omdat het geconstateerde gebrek aan de gehele besluitvorming kleeft. De Afdeling wijst erop dat, als alsnog tot vergunningverlening wordt overgegaan, hernieuwde op elkaar afgestemde aanvraagprocedures moeten worden gevolgd. Voorts dient, alvorens opnieuw gelegenheid tot indiening van aanvragen wordt geboden, op naar buiten toe kenbare wijze te worden kennisgegeven van de beschikbaarheid van de vergunningen, de periode waarin aanvragen kunnen worden ingediend, de verdelingsprocedure die zal worden gevolgd en de maatstaven die zullen worden gehanteerd.”
Conclusie ondernemerspraktijk
Deze procedure heeft de periode van augustus 2013 tot en met september 2017 in beslag genomen. Op 27 september 2017 schrijft het Eindhovens Dagblad, uitgave Helmond: “De gokhal aan de Watermolenwal moet waarschijnlijk binnen een paar dagen dicht.”. Vervolgens komt de ‘winnende’ concullega van deze uitbater aan het woord:” Jessen is blij met de uitspraak, maar staat ook weer niet te juichen: "Want wat heeft dit ongelofelijk lang geduurd. Ondertussen huurt Super Game al een paar jaar een pand op de Markt waar nu niks mee gebeurt. Dan heb je het over flinke kosten. We beraden ons nog over een schadeclaim. Want dit had nooit zo hoeven lopen als de gemeente niet zo eigenwijs was geweest."
Herkent u deze problematiek en bent u op zoek naar een pragmatische insteek? Neem eens contact op.
Wendy Franken
Met recht Juridisch, met relaties persoonlijk.
https://www.mrjuridisch.nl/
