Ronny Versteegh is eigenaar van Lunchroom Old West in Geldermalsen en typeert het succes van de lunchroombranche op een nuchtere manier: “Bij mij is een gezin van vier personen vier tientjes kwijt. Bij het restaurant om de hoek ben je vier tientjes per persoon kwijt. Dat is nogal een verschil.” Terwijl de lunchroombranche terrein wint, heeft de restaurantbranche het moeilijk, en Ronny spint er garen bij.
“Ik zat vroeger op de supermarktwagen in Beesd en omstreken. Prachtig mooi was dat, je kende op een gegeven moment iedereen. Het contact met de mensen was super: hier in de zaak sta ik toch wel vaak met mijn rug naar de mensen toe, zeker als het druk is. Ik zat van mijn eenentwintigste tot mijn eenendertigste op de wagen en ben daarna met de lunchroom begonnen in 2002. Een goede keuze, want de zaken lopen goed. Misschien wel beter dan ooit.”
Steeds meer warme gerechten
“De crisis heeft gezorgd voor een verschuiving. ‘Jan de werkman’ zet thuis wat vaker de frietpan aan en die zien we dus misschien iets minder vaak hier binnen. Degenen die voor de crisis uit gingen eten in een restaurant, zitten nu vaker hier; een kleine verschuiving dus. We zien dan ook dat we steeds meer warme gerechten verkopen en daarin steeds meer diversiteit bieden. We hebben varkenshaas, maar ook goulash en voor bami en nasi kun je hier terecht. De saté is de hardloper, absoluut. Natuurlijk waren wij voorheen ook meer een cafetaria dan een lunchroom. Misschien zijn we ook nu wel meer een cafetaria dan de gemiddelde lunchroom in de grote stad, maar dat past gewoon beter bij onze doelgroep en bij de regio.”
Waar voor je geld
“Bij ons kun je een broodje niet voor tien euro op de kaart zetten, zoals je weleens ziet in de grote stad”, zegt Ronny. “Ons duurste broodje is net boven de drie euro en dat is echt het maximum wat de mensen hier uitgeven aan een broodje. Dan krijgen ze bijvoorbeeld een heerlijke, zelf afgebakken Italiaanse bol die rijkelijk belegd is. Waar voor je geld. Wat ook meespeelt in de keuze voor het assortiment, is het feit dat Geldermalsen een boodschappenstad is, en geen echte winkelstad. We liggen aan de rand van het centrum, dus dat is gewoon prima en op vrijdagmorgen kun je goed merken dat er markt is. Geldermalsen is een stad die steeds meer in trek is om te gaan winkelen, dus de groei zit er wel in. En wanneer we het terras buiten hebben staan met lekker weer, dan draait het echt heel goed; er wordt dan ook veel ijs verkocht.”
High-tea is misschien te stads
“Dat ‘stadse’, met high-tea, glutenvrije bagels en dat soort dingen, daar moet je hier niet mee aankomen in onze zaak. Dat is gewoon onze doelgroep niet: daar zijn weer andere zaken voor in deze regio; je moet gewoon doen waar je goed in bent. Mensen kennen mij en weten dat het goed zit, ik heb hier bijvoorbeeld een oud mevrouwtje dat elke week op dezelfde tijd komt. Ze vraagt mij letterlijk om iets in elkaar te knutselen en ik kan dan doen wat ik wil. Gewoon met open portemonnee. De ene keer krijgt ze een lekkere schnitzel met aardappeltjes en doperwten, de volgende keer iets anders. Ze weet dat ze iets goeds krijgt. Dat zie ik hier sowieso, dat mensen elkaar kennen en iets gunnen, laatst heb ik nog op een bruiloft van iemand de catering gedaan, bijvoorbeeld. In de schuur van een tuinder was dat en we hebben daar werkelijk alles verzorgd. Van bar, tot personeel en buffet. Wat mij betreft is dit ook een voordeel van een kleine stad of een dorp. Zo lever ik iedere week aan een bedrijf; ze vragen dan om een kilo kibbeling erbij. Die kan ik in mijn frituur natuurlijk niet bakken, dus die regel ik bij de visboer hiernaast. Daar verdien ik niets op, maar ik lever wel iedere week voor zestig euro friet aan ze. Kijk, zo kun je het ook zien.”
Grijze mensen op de fiets
“Ons publiek is ook anders dan in de stad; tussen de middag veel werklui en scholieren. De jeugd van twaalf tot en met zestien jaar van de middelbare school en de jongeren die een vervolgstudie doen komen hier, maar ook bouwvakkers en zakenmensen. Ook mensen van een boerenbedrijf die friet komen halen zien we veel en in de avond krijg ik veel jonge gezinnen. Het terras wordt vaak gevuld door wat ik de ‘grijze mensen op de fiets’ noem. Dat zijn de toeristen die een fietstocht door onze mooie Betuwe maken en hier stoppen voor koffie, fris, gebak of zelfs warm eten. Je ziet het: hier in onze lunchroom komen alle leeftijden samen en hebben we een uiterst gevarieerde klantenkring.”
160 man aan de stamppot
Als ondernemer moet je kansen zien. Ronny ziet deze in bezorging voor het bedrijfsleven en catering voor groepen. “We hebben een speciale website voor het bestellen van broodjes: dat is belegdebroodjesgeldermalsen.nl. Zoals je ziet, bezorgen we veel. Vooral aan bedrijven. Dat is niet helemaal te danken aan de website, alhoewel er wel mensen bellen voor een bestelling naar aanleiding van de website. Groepen zorgen ook voor omzet: er is hier een Betuweroute voor tractors één keer per jaar. Die voorzie ik van catering; niet in mijn zaak trouwens, want dat past niet. Dat is echt heel leuk om te doen, want dan zitten er 160 mensen mijn stamppot te eten. In december heb ik ook veel jagersclubs over de vloer en die willen dan ook meestal stamppot. Helemaal zelfgemaakt trouwens, die stamppot. In de steamer.”
De steamer doet het werk
De steamer dus: een centraal punt van de lunchkeuken? “We doen er echt heel veel mee. Het afbakken van brood, bijvoorbeeld. We hebben een lekker piramidebroodje op de kaart of we bakken de Italiaanse bol of de pistolet af in de steamer. Het is een ideaal ding en voor van alles in te zetten. Naast de snacks – zoals je ziet hebben we een grote bakwand – verkopen we ook veel soep. Voor soep moet het óf heel warm zijn óf heel koud. In de zomer op het terras, lekker met stokbrood erbij en in de winter natuurlijk snert. Dat bereiden we goed voor: we portioneren het eerst en vriezen het daarna in. Onze vriezer is zo groot als een voetbalveld, bij wijze van spreken. Wel handig hoor, zo’n grote vriezer, want mijn groothandel komt bezorgen en hij zet het zo de vriezer in. Dat hoef ik helemaal niet zelf te doen, want hij kent mijn zaak inmiddels al wel omdat we al jaren samenwerken. Lekker handig.”
Werknemers
Personeel. Vaak een lastig verhaal voor lunchroomeigenaren. Hoe gaat Ronny daar mee om? “Op de vrijdagmiddag staan we hier met vijf personen, want dan is het druk. Doordeweeks staan we met vier personen en we werken in twee ploegen, want we zijn van elf uur ‘s ochtends tot tien uur ’s avonds open. We zijn elf uur open dus, en in drie tot vier uur kun je je geld verdienen. Tijdens de lunch en het diner. Goed personeel is dan belangrijk; onderschat dit niet! Daarom hebben wij goed en goed ingewerkt personeel. Jongens en meiden die van aanpakken weten en die ik blindelings vertrouw.”
Wie is Ronny Versteegh?
Ronny Versteegh is 43 jaar oud en is gelukkig getrouwd. Al twaalf jaar is Ronny eigenaar van zijn succesvolle lunchroom; voordat hij lunchroomeigenaar was, zat hij op de winkelwagen. Thuis is het ook een gezellige boel, want hij heeft twee jongens (6 en 8 jaar) thuis en daarbij ook nog een poes (Billy). De zakelijke auto is een Citroën Berlingo en privé rijdt Ronny in een Mercedes E-klasse. Met zijn gezin gaat Ronny meestal op vakantie naar een mooi resort in Turkije, mede door de goede prijs- kwaliteitverhouding. Misschien toch maar een keer naar de camping dit jaar, vooral voor de kinderen. Natuurlijk blijft Ronny goed op de hoogte van de actualiteit: de leesmap wordt iedere week bezorgd in de lunchroom en dagelijks wordt de Telegraaf uitgeplozen. De iPad zorgt ervoor dat Ronny geen enkel nieuwsfeit mist.
Bestseller:
Huisgemaakte kipsaté en saté van de haas.
Prijs: € 6,25
Lunchroom Old West heeft enkele hardlopers: van warme gerechten tot belegde broodjes. De Italiaanse bol is een absolute hardloper onder de broodjes, maar warm eten is een belangrijk onderdeel van deze zaak. Gezinnen komen hier ’s avonds dineren en dan is de saté een populaire keuze. De prijs- kwaliteitverhouding is super en door de saté zelf te bereiden, voegt de lunchroom een eigen ‘touch’ toe.
Maandmenu
Old West werkt ook met een maandmenu, met daarop de speciale aanbieding. In juni zien we bijvoorbeeld ook het broodje pikante kip op het maandmenu staan: volgens Ronny een zeer succesvol item op de kaart. Natuurlijk draait de ijsmachine ook overuren met het warme weer en de aanwezigheid van een terras bevordert de verkoop. Zo zie je maar: een zaak die meerdere hardlopers heeft, en zowel lunch als diner aanbiedt, creëert haar eigen kansen en omzetmomenten. Het maandmenu geeft nét dat extra zetje, net als de ‘woensdagaanbieding’.
Foto: Odette Beekmans, Photodette
LU21Jaar
