Pieter Punter - Het zout in de pap

Na cholesterol, vet, eieren en suiker is het nu de beurt aan zout – de stille moordenaar. Volgens het voedingscentrum mogen we per dag maximaal 6 gram zout consumeren, maar krijgen we zeker twee keer zoveel binnen, wat niet goed is voor onze gezondheid.

Zout is de meest efficiënte en goedkoopste smaakmaker. Zonder zout is brood oneetbaar, smaakt een eitje niet lekker en is kaas geen kaas meer. Daarnaast is zout een belangrijk conserveermiddel: zonder zout geen worst en geen haring. In tegenstelling tot suiker, waarvoor een groot aantal vervangers bestaat, is er voor zout nauwelijks een alternatief. De wetenschap is er naarstig naar op zoek, maar tot op heden nog zonder succes.

De hoeveelheid zout die wij binnenkrijgen is in de afgelopen 30 jaar sterk gestegen. De belangrijkste bronnen zijn ons dagelijks brood en de vele kant-en-klaarproducten. In de afgelopen 10 jaar is er echter wel een en ander gebeurd. De voedingsindustrie dringt de hoeveelheid zout sterk terug (deels onder de druk van wettelijke maatregelen) en consumenten worden voorgelicht over het gevaar van teveel zout.

Ondanks die gezondheidswaarschuwingen accepteert de consument een sterke afname van zout in voedingsmiddelen niet. Daarom probeert men de hoeveelheid zout in brood geleidelijk te verlagen. Zo heeft de consument het niet in de gaten en went hij eraan. Hetzelfde is in de afgelopen 10 jaar met soep gedaan: de hoeveelheid zout hierin is aanzienlijk gereduceerd. Er blijkt echter geen daling te zijn in de beoordeelde zoutheid van soep; consumenten vinden soep nu zelfs iets zouter dan 10 jaar geleden.

Toch blijft het me verbazen dat er niet voor een simpelere oplossing wordt gekozen: haal het meeste zout uit kant-en-klaarproducten en laat de consument zelf zout toevoegen. Zo ging dat vroeger ook. In een zakje Smith Chips zat vroeger een klein papieren buideltje met zout. Je kon het dus desgewenst zelf toevoegen. Het zakje zout ontbrak echter ook wel eens, maar dat was niet leuk want dan werd je met de neus op de feiten gedrukt: zonder zout smaakt het echt nergens naar.