Hij investeert liever in een goed product en service, dan dat hij de publiciteit zoekt. Ondanks de vriendelijke bescheidenheid van mede-eigenaar Bas de Leeuw weten passanten, reizigers en omwonenden de lunchroom en internetlounge “ffw88” goed te vinden. De mediterrane sfeer en de uitstekende menu- en drankenkaart zijn dan ook moeilijk te weerstaan.
De naam Cuijk is afgeleid van het Keltische woord “Keukja”, wat “kromming” of “bocht” betekent. Dit duidt op de kromming of bocht in de Maas ter hoogte van Cuijk. De prachtige Maas ten spijt, ligt er aan de andere kant van Cuijk nóg een leuke trekpleister. Eentje die meteen gezien wordt door talloze treinreizigers, busreizigers en passanten die het Maas- en Peelliniepad volgen of andere tochten maken zoals de tweedaagse NS-wandeltocht Mookerheide. Pal tegenover het bekendste ophaal-, wegbreng-, op- en uitstappunt van Cuijk ligt namelijk lunchroom en internetlounge“ffw88”.
Symbolisch
Uitgesproken als “effe wachte” symboliseert de naam “ffw88” het wachten van de talloze trein- en busreizigers, een moment van rust én het moderne taalgebruik op sms en internet, zoals Bas de Leeuw uitlegt. Het logo waarin het bekende apenstaartje de vorm heeft van een kopje koffie is uitnodigend, net zoals de sfeer die in de lunchroom hangt. Over alles is nagedacht, want bij de start van deze onderneming – nu 2,5 jaar geleden – moest alles letterlijk van de grond worden opgebouwd.
‘Het Stationsplein wordt gezien als de entree van Cuijk en verdient dus een zeer goed aanzien,’ oreerde Woonmaatschappij Maasland jaren geleden in haar brochure over de ontwikkeling van dit gebied. En dat was nodig ook, want het was er een dooie boel. De gewenste appartementencomplexen kwamen snel, maar wat te doen met de commerciële ruimten eronder? Het kon toch niet zo zijn dat iedereen die bij het NS-station aankwam nergens even kon zitten, iets drinken, wachten of zelfs niet naar het toilet kon gaan? Bas de Leeuw rook zijn kans en werd niet teleurgesteld. Bij navraag bleek op het bewuste pand een horecabestemming te zitten en was de keus snel gemaakt.
Van niets tot iets
‘We begonnen met niets, behalve wat muren. De complete inrichting hebben we zelf bedacht. En we zijn nog steeds lerende,’ zegt Bas de Leeuw. ‘Het is heel leuk om te zien hoe je zoiets kunt opbouwen. De mensen zijn tevreden en ik denk dat we nu de helft van de capaciteit hebben bereikt van wat we er uiteindelijk willen. Natuurlijk hebben voor de start gekeken naar het aantal bussen (42) en treinen( 75) die op een dag langskomen. Dat zijn heel wat potentiële gasten, maar grappig genoeg vormen zij juist niet de grote groep die bij ons binnenkomt. Het zijn voornamelijk de omwonenden en de Cuijkenaren, hoewel we over passanten zéker niet te klagen hebben. Uiteindelijk willen ze allemaal maar één ding: even –of zoals wij in ons logo hebben verwerkt: “effe” – rustig zitten, iets lezen, iets eten, samenzijn, gewoon een rustmoment nemen. Sfeer vinden we daarom heel belangrijk en daar hebben we onze inrichting ook op ingesteld.’
Wie “ffw88” binnenstapt, waant zich in een mediterrane vakantiesfeer. Dit begint al bij de prachtige terracottakleurige tegelvloer en de opvallende in Java rozenhoutenkleur uitgevoerde bar. Op de stoelen liggen kleurige kussens en de paraplubak is voorzien van grote, felgekleurde nepbloemen. De schilderijen aan de muren zijn exotisch, een klein Boeddhabeeldje op de bar een grappige touch. Op een leestafeltje staat een glazen schaal met rozen en wie de tijd wil weten, kijkt naar een ouderwetse stationsklok die steevast één minuut voorloopt, zodat de gasten niet hoeven te rennen naar het station. De sfeer is warm en uitnodigend. Die warmte komt ook deels van beneden, want de lunchroom heeft volledige vloerverwarming in plaats van radiatoren langs de muren.
Internet
Frappant detail is dan ineens de internethoek. ‘We hebben het internetlounge genoemd, maar het is zeker niet onze “core business”,’ zegt Bas. ‘Het is bedoeld als extra service voor de gasten. Wij kennen namelijk geen klanten, wij hebben enkel gasten. Iedereen die hier binnenkomt, kan in deze hoek internetten, de e-mail checken, even iets opzoeken, maar ook printen, scannen, faxen en fotokopieën maken.’ Dankzij het draadloze internet kunnen gasten in de zomer ook op het terras met hun laptop werken. De achtermuur wordt gesierd door een enorm groot scherm. Een touch die viel te verwachten van Bas, die zelf jarenlang in de automatisering werkte en geen horeca-achtergrond heeft. Hoe het dan komt dat hij een lunchroom is begonnen?
‘Het is een gezamenlijk (familie)idee. Mijn zoon en diens vriendin zijn medevennoten. Ik vond het een uitdaging om mijn steentje bij te dragen aan deze uitdaging, in de vorm van mijn kennis en ervaring. We hebben het punt van volwassenheid nog niet bereikt. We zijn geleidelijk aan het groeien en nog aan het aftasten wat voor ons succesvol is,’ meent Bas. ‘Daarom zijn we ook aan het zoeken naar een nieuwe naamgeving, want we vinden dat “lunchroom” ons aanbod niet geheel meer dekt. We merken namelijk dat er ook een toenemende belangstelling voor de avondkaart is. Daar werken we zelf ook aan mee, want we organiseren regelmatig bijeenkomsten en thema-avonden zoals een Schotse, Russische en Italiaanse avond, een aantal mosselavonden en een reeks aspergeavonden als het seizoen daar is. Enkele van onze gasten zijn musici en spelen uitstekend piano, gitaar, accordeon. Of ze zingen. Zo ontstaan spontaan muzikale momenten, meestal tijdens thema-avonden. Ik speel dan zelf ook mee, maar het gevolg is dat er dan wel vaker naar wordt gevraagd.’
Internationaal
Deze internationale insteek is niet vreemd. Het personeel dat in “ffw88” rondloopt heeft allerlei nationaliteiten, met erkend leermeester, kookkunstenares én gastvrouw Dada Keric aan het roer. Zij heeft een zeer goede reputatie en gasten komen volgens Bas echt voor háár. Haar vindingrijkheid en gastvrijheid zijn vermaard. Dezelfde gastvrijheid vind je terug bij iedere werknemer. “ffw88” is waarschijnlijk de eerste lunchroom waarbij diverse protocollen compleet zijn uitgeschreven op papier. Het personeel weet wát het moet doen, en hóe.
In “ffw88” lopen veel stagiaires van het ROC rond. De lunchroom is een erkend leerbedrijf en veel van de stagiairs blijven na de stage hangen. Zo was de huidige assistent-bedrijfsleider Anne Cuppen bij de opening van de zaak de allereerste stagiaire-gastvrouw. Vorig jaar is zij geslaagd als kok en momenteel volgt ze de opleiding Horeca Ondernemer/Manager aan het ROC in Cuijk. Bas: ‘Ik neem altijd een paar minuten wanneer iemand aangeeft hier te willen werken. Ik kijk naar de drive, niet zozeer naar het kunnen. Het personeel is immers een visitekaartje.’ Een ander visitekaartje slaakt op dat moment een diepe zucht. Het is Bas’ elfjarige herdershond Zoran. Enorm lief, maar ook enorm groot. In de zomer ligt Zoran vaak op het terras als verwelkoming en soms ook ter “afweer” bij mogelijke incidenten.
Wie een gloednieuwe lunchroom start, gaat rondkijken welke producten hij wil aanbieden. ‘We hebben een koffiesessie bij mij thuis gehad en daaruit een keuze gemaakt. We serveren wat wij lekker vinden. Daardoor zijn we van niemand afhankelijk. Onze keuze viel op Bravissimo koffie en Jura-espressoapparatuur. Bij de Sligro halen we alles voor de koude keuken en alles wat vers is bij de plaatselijke groenteboer. Dan weten we tenminste zeker dat vers ook echt vers is. Wanneer je succesvol wilt zijn met jouw concept, moet je niet doen wat iedereen al doet. Zo hebben we bijvoorbeeld bewust gekozen voor Hertog Jan op de tap. En bij ons komt een goed glas bier ook in een mooi glas, géén fluitje. We hebben de keuze van de wijnen overgelaten aan een groep vaste klanten. Zij hebben gekozen en nu importeren we onze wijnen zelf uit Macedonië. Sommige producten die we hier gebruiken zijn van a-merken, maar andere weer niet. We kijken naar wat wij als kwaliteit ervaren. Daar stellen wij hoge eisen aan.’
Kopje koffie
Het thema “even rust” is heel belangrijk in het Brabantse land. En wat zou Brabant zijn zonder de befaamde koffieleut? Bij “ffw88” (die 88 komt ook steevast terug op de prijslijst) wordt koffie heel belangrijk geacht. ‘We dachten in het begin dat de verhouding heel eenvoudig was: 60% koffie, 30% cappuccino en 10% overig. Dat is heel anders gegaan. De cappuccino is goed voor 49%,’ lacht Bas. ‘Ook spelen we wel eens met de verhouding melk- koffie. Ik gebruik voor mezelf 1/3 opgeklopte melk met een volledige dosis koffie in een mok, zoals mijn moeder het altijd maakte. Een aantal vaste gasten prefereert een koffiemok met 2/3 melk + 1 hoeveelheid espresso, waarvoor we nog geen naam hebben, maar die we gemakshalve een kleintje cappuccino noemen.’
Misschien iets voor de kaart? Volgens de gasten een overheerlijk recept. Lekker pittig en krachtig. Een koffie waarvoor je zeker ff kunt w88.
In cijfers:
21JaarLU
