In het Utrechtse Tuindorp, aan de grens met Overvecht, vind je een pittoresk seinhuisje. Het huisje was al tientallen jaren niet meer in gebruik, maar Renske van Kooten en Floor van Gurp (links op de foto) wisten het te bemachtigen en hebben het omgetoverd tot een gezellige lunchzaak. Floor: “En met speeltuin De Pan hiernaast is het een oase voor ouders met jonge kinderen.”
Niet alleen ouders met kleine kinderen komen hier genieten van een ontbijtje, lunch of drankje, maar ook de mensen uit de buurt weten Mevrouw Peer al goed te vinden. “Aan deze kant van de stad zit niet veel horeca, dus veel ouderen zijn blij dat ze nu een plekje hebben gevonden om samen koffie te drinken. Natuurlijk maken we het leuk voor kinderen, beneden hebben we een leuk speelhoekje ingericht en buiten staat een zandbak, maar boven is er een ruimte die wat rustiger is. Op die manier is de zaak geschikt voor verschillende doelgroepen. We hebben nog een lunchzaak in Utrecht, aan de Bemuurde Weerd, met de naam ‘Meneer Peer’. Op die locatie is de doelgroep wat anders dan hier, vanwege de locatie. Daar zien we ook wel zakenmensen langskomen en verkopen we koffie aan mensen die in bootjes moeten wachten tot de Weerdsluis weer open is. Op deze plek in Tuindorp hebben we een groter terras, veel wielrenners die hier langskomen, voldoende parkeerplek en aanloop van mensen uit de buurt. De doelgroep wordt dan toch wel bepaald door de locatie, alhoewel Utrecht betrekkelijk klein is. Ik zie hier veel bekende gezichten, vaak mensen die ook Meneer Peer bezoeken. Net als Meneer Peer is Mevrouw een klein en schattig zaakje, dat zich richt op ouders met kinderen.”
Geopend in een perfecte periode
Inmiddels is Mevrouw Peer een maand open en kan de balans voorzichtig opgemaakt worden. “Men weet ons al goed te vinden”, lacht Floor. “Er komen zelfs al groepsaanvragen binnen voor de bovenruimte, die daar goed geschikt voor is. Gelukkig gaat er een en ander veranderen qua coronaregelgeving, waardoor dat te doen is.”
Het is niet niks, een tweede zaak openen in coronatijd. “Maar we hadden het eigenlijk niet beter kunnen doen. Eigenlijk was het plan om een jaar geleden al te openen, maar we hadden moeite om de vergunningen allemaal op tijd rond te krijgen, waardoor we vertraging hebben opgelopen. Achteraf gezien is het goed zo, want anders waren we geopend in een tijd waarin nog niks mocht, terwijl we nu openden in de laatste twee weken van de zomervakantie, in een tijd met heel veel mooie zomerdagen. De combinatie van de speeltuin hiernaast en ons terras is dan wel echt ideaal, het maakt me helemaal vrolijk.”
Renske en Floor werken al langer samen, natuurlijk omdat ze samen eigenaar zijn van Meneer Peer, maar hun gezamenlijke geschiedenis gaat nog veel verder: “We zaten in groep 2 van de basisschool al bij elkaar in de klas in Wageningen”, vertelt Floor. “Zelf heb ik gestudeerd aan de middelbare hotelschool in Wageningen en Renske heeft in Breda vrijetijdsmanagement gestudeerd. Toen ik terugkwam van een lange reis, die ik maakte na mijn studie, trok ik tijdelijk bij mijn ouders in. Het werd toen toch echt tijd om een eigen plek te vinden en de vader van Renske was in de gelegenheid een huis voor ons te kopen. Het werd Utrecht, want dat is een gezellige stad en bovendien centraal gelegen. Inmiddels hebben we beiden een relatie en wonen we niet meer samen, maar we zien elkaar op deze mnaier nog iedere dag.”
Pitch gewonnen
Het voormalige seinhuisje stond al lang leeg, hoe hebben Floor en Renske het dan kunnen bemachtigen? “Kees Rutten was regiodirecteur van ProRail en woont hier in de buurt. Hij kwam zelf vaak in speeltuin De Pan met zijn kinderen en het gebouw viel hem op; hij wou er dolgraag wat mee doen. Samen met vrienden heeft hij Stichting Herontwikkeling Iconische Bouwwerken opgericht, waarmee ze unieke gebouwen een tweede leven willen geven. Toen zijn oog op dit seinhuisje viel, heeft hij contact gezocht met ProRail en de plannen onderbouwd met een heel boekwerk, want er moest een gedegen plan komen om de constructie aan te pakken. Het beton was namelijk niet meer in orde en ook het dak had aandacht nodig. Er kwam vervolgens een pitch, waar verschillende partijen aan meededen, en uiteindelijk hebben wij gewonnen. Natuurlijk hebben we een gedegen onderbouwing gepresenteerd, waaronder ook een financieel plan. Dat we eigen middelen hadden heeft zeker geholpen, maar ook het feit dat de buurt wel een leuke dagzaak kon gebruiken – en wij daar al de nodige ervaring in hadden - speelde zeker mee denken wij.”
Unieke architectuur
Het huisje valt op in alle opzichten. De architectuur is uniek, net als de ligging vlak aan het spoor. “We krijgen dan ook veel mensen op bezoek die ons zaakje hadden gezien vanuit de trein of de fiets, maar we hebben ook al een paar keer oudere heren over de vloer gehad die hier hebben gewerkt vroeger. Zij vinden het allemaal geweldig dat ze eindelijk weer eens binnen kunnen kijken in het huisje dat zo lang leeg had gestaan. We zijn in gesprek met het Spoorwegmuseum, want het zou leuk zijn om wat elementen uit een seinhuisje toe te voegen aan het interieur. Renske en ik waren hier vroeger ook al vaker langsgefietst, waarna we op Google gingen zoeken wie de eigenaar was. We kwamen in contact met iemand die er een artikel over had geschreven en hij verwees ons door naar de beheerder van de speeltuin, omdat de speeltuin de ruimte gebruikte voor opslag van spullen, zoals grasmaaiers en gereedschappen. Het werd toen ‘gedoogd gebruikt’ door de speeltuin. Bezoekers mochten er bijvoorbeeld ook schuilen voor de regen en op een gegeven moment woonde er een jongen boven in het huisje. Maar pas toen de Stichting Herontwikkeling Iconische Bouwwerken zich meldde bij ProRail kon er echt wat gebeuren, gezien de complexiteit van het geheel. Uiteindelijk is de speeltuin ook blij met ons, want onze gasten betalen een euro als ze de speeltuin in willen. Wij betalen dit weer netjes door aan de speeltuin. Daarnaast hebben we afspraken gemaakt over wat we verkopen, zodat we elkaar niet in de weg zitten. De speeltuin verkoopt bijvoorbeeld waterijsjes, dus dat doen wij niet. We verkopen beiden natuurlijk wel koffie, maar we bieden dat bewust niet aan in meeneembekers.”
Mevrouw Peer is een echte dagzaak, maar mag tot elf uur ’s avonds openblijven. “Dat betekent niet dat we dit ook doen, we zijn doordeweeks tot vijf uur en in het weekend tot zeven uur open, maar het biedt mogelijkheden. Als er een aanvraag komt voor een feest van half acht tot half elf, dan kan dit prima; het is er natuurlijk een hele leuke locatie voor, ook wat betreft de bereikbaarheid. We hebben geen avondkeuken, maar denken na over samenwerkingen met cateraars wanneer we dineraanvragen krijgen. Er zit echt veel potentieel in deze locatie.” Utrecht is met Mevrouw Peer een prachtige dagzaak rijker en de buurtbewoners zijn zichtbaar in hun nopjes met deze aanwinst.
Blijf op de hoogte
Eén keer per week het actuele en relevante lunchroomnieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
