Er was ooit een tijd waar wij als horeca ons groen en geel ergerden aan de retail, die opeens een horecafunctie erbij nam. Winkels die koffie en thee met gebak gingen aanbieden. Of de kapper op de hoek die een wijntje serveerde terwijl de kleurspoeling introk.
De retail flirtte met de horeca. Zo gaven ze hun winkel meer aantrekkingskracht en verdienden ze een centje bij. Blurring werd dit genoemd. Een charmant idee, ook al mochten wij als horeca niet zomaar meedoen.
Nu de horeca voor de tweede keer dit jaar is gesloten nemen wij ‘revanche’. Wij blurren en blenden erop los. We husselen alle disciplines door elkaar en voilà: een nieuw creatief idee is geboren.
Zo creëren wij pakketten en boxen, bedenken online kookworkshops, quizzen erop los via zoom en vullen sjoelbakken met lekkers. De één wordt thuischef, een ander gaat koken bij een hotel, verkoopt zijn maaltijden bij de lokale supermarkt, wordt traiteur of zet zijn foodtruck op het dorpsplein. Termen als een ‘Superant’ en horecawinkel zijn geboren. Ook de zaak zelf is niet heilig maar wordt omgedoopt tot bierwinkel, delicatessezaak of slijterij. Er worden kerstbomen verkocht en de parkeerplaats wordt omgetoverd in een coronateststraat.
Er worden veel capriolen uitgehaald om te overleven. En het wordt steeds gekker, spannender en verrassender. De creativiteit en ondernemersgeest spat ervan af. Was het destijds de retail die zich op het horecavlak begaf, nu is dit andersom.
Wat levert het op?
Regelgeving komt tijdens deze crisis soms op de tweede plaats. Nood breekt wet, terwijl er weer andere regels voor in de plaats komen. Maar je hebt nu de kans om activiteiten te ontplooien die voorheen wat lastiger bleken en voor wat vervangende omzet zorgen.
Ik heb een handvol interessante ‘scale-up’ ideeën voorbij zien komen. Maar de meeste activiteiten zijn meer bezigheidstherapie dan een omzetbooster. De spreekwoordelijke druppels op een gloeiende plaat en geneuzel in de marge. Het gaat niet om winst maken, maar om de moed erin houden. En om de medewerkers die er nog zijn betrokken en gemotiveerd te houden. Onderaan de streep hou je weinig tot niets over, behalve de waardering van de gast.
Met het vervagen van grenzen vervliegt de focus
Onze wereld is veranderd. Dus ook die van de consument. Wonen, werken, winkelen, eten, drinken, sporten. Het leven zelf is 'blurred'. Grenzen zijn vervaagd en lopen in elkaar over.
Als alles zo vermengd is, wat betekent dit dan voor de horeca zoals die was? Chefs verworden tot een merk dat op de schappen ligt in de supermarkt of ze staan te koken in het gangpad. De consument loopt tegenwoordig zo de horecagroothandel binnen om boodschappen voor thuis te doen. En hotels verkopen luxe accessoires en linnenpakketten voor een ‘uit in eigen huis’ beleving. Uit is thuis geworden. En veel van wat ooit speciaal was is nu doorsnee.
Dit alles verandert het verwachtingspatroon van de toekomstige gast. Natuurlijk willen ze straks bijkomen van hun isolement en eropuit. Maar ze willen ook blijven genieten van de creativiteit én flexibiliteit die je nu tentoonspreidt. Het is aan jou om daar een modus in te vinden.
Schaken
Als ondernemer heb je schaakstukken op jouw denkbeeldige schaakbord staan, waarmee je kan manoeuvreren. Je kunt bijvoorbeeld de concurrentie hiermee schaakmat zetten. Maar bij een verkeerde of ondoordachte zet kun ook je paard, toren of koningin verliezen.
In deze tweede sluitingsperiode zijn wij weer tijdelijk uitgespeeld. Alle schaakstukken op dit schaakbord staan stil en daarom zie je ondernemers een nieuw schaakbord naast het huidige opzetten. Ze gaan differentiëren en willen de risico’s spreiden.
Dat kan een slimme zet zijn. Maar als je meerdere schaakborden hebt, betekent dat ook dat je meerdere spellen moet spelen. En dat vergt focus en opperste concentratie. De vraag is, of al die extra schaakborden (oftewel activiteiten) je aandacht versnipperen of dat het je juist motiveert, waardoor je hier sterker uit kan komen.
In het Engels zeggen ze ‘bring your A-game’; zet je beste beentje voor. Maar dan wel zo dat je kort op de bal speelt.
Want er staat veel op het spel.
Over Monique:
Monique is geboren en getogen in de horeca, in het restaurant van haar ouders. Daarna heeft zij meer dan 25 jaar gewerkt in de Internationale hotellerie en de meeting & events markt, in zo’n beetje alle disciplines, van medewerker tot commercieel directeur van een hotelgroep. Nu is ze eigenaar van Strategisch Horeca Advies en founding partner bij HorecaMonitor. Verder is columnist en geeft ze trainingen aan de HM Academy op gebied van conceptontwikkeling en marketing.
