Al ruim vier jaar vind je een sympathiek koffie- en lunchzaakje aan de Hessenweg in De Bilt. De Naam ervan is REEG. De Hessenweg is de slagader van het dorp, met talloze winkels en horecazaken. “Maar helaas is het niet altijd even druk hier”, vertelt Diederik Regenboog, de eigenaar van REEG. “Het publiek is onvoorspelbaar in De Bilt, soms zit het hier lekker vol als het regent en is het ineens wat rustiger als het zonnetje schijnt. Er is geen pijl op te trekken. Ter vergelijking: vaak zitten de lunchzaken in Bilthoven wel aardig vol, dus ik vermoed dat de mensen uit de Bilt nog moeten wennen aan het buiten de deur koffiedrinken en afspreken. Gelukkig zie je dit de laatste jaren wel veranderen, nu nog de mensen uit Bilthoven hierheen krijgen!”
Toch heeft Regenboog de coronaperiode kunnen doorstaan, ook vanwege het bedrijfsmodel. “Tijdens de eerste lockdown waren we gesloten, de tweede lockdown hebben we gebruikt om to-go tot een succes te maken. Dichtblijven was financieel gezien geen optie en we hebben er helemaal geen spijt van omdat veel gasten ons dus ook voor ‘to-go’ ontdekt hebben. Naast dat we dus weer ‘gewoon’ open zijn houden we als het goed is een deel to-go vast, maar merken we ook dat bedrijven weer lunches gaan bestellen die we dan ook in overleg kunnen bezorgen. Ik ben wel benieuwd of dit alles zo goed blijft lopen nu er fysiek weer meer mogelijk is.” Het bezorgen doet Regenboog zelf: “Meestal zijn we hier met zijn tweeën in de zaak en vliegen we even snel de deur uit om te bezorgen. Af en toe zijn er familieleden in de buurt die even wat willen wegbrengen voor ons.”
Huisgemaakte taarten
De huisgemaakte taarten zijn populair en REEG. gaat ver om deze helemaal naar wens van de klant te maken. “Denise, die nu ook in de zaak is, maakt de meest mooie taarten en ik doe de simpele als dat nodig is. Zij is patissier van origine, dus dat is niet zo vreemd. Eigenlijk doen we dat erbij en daardoor moeten we soms ook nee verkopen door tijd- of capaciteitsgebrek, maar als de taarten tussendoor kunnen maken, dan is een bestelling plaatsen geen probleem. Zo kregen we laatst nog het verzoek om een red velvet cake te maken voor vijftig personen, dat zijn ook wel de echt leuke uitdagingen waar we het voor doen! Het werd dan ook een joekel van een taart en het was echt heel leuk om te doen. De uitdaging ligt dan ook in de capaciteit en uitrusting van de keuken. Voor zo’n taart heb je een hele grote oven nodig en die hebben we niet in de zaak. Af en toe is het dus behelpen, waardoor we ons soms de vraag stellen of we nu een lunchroom zijn - en willen blijven - of juist een specialisatie in taart willen ontwikkelen. Vooralsnog zijn en blijven we een lunchzaak met goede koffie en heerlijke huisgemaakte taart en ben je er voor een lekker broodje of salade ook aan het juiste adres, maar misschien gaan we het ooit nog eens anders inrichten. En ja, dan komt er natuurlijk wel een serieuze oven in de keuken.”
De doelgroep is zeer divers en dat de maandag een van de betere dagen is, hadden we niet verwacht. “Aanvankelijk wilde ik op de maandag dicht, maar in de top drie van drukke dagen staat de maandag op de derde plek, na de weekenddagen. Hoe dat komt? Ik weet dat er in de buurt op maandag niet veel zaken open zijn, terwijl veel mensen juist op maandag of vrijdag vrij nemen als verlenging van het weekend. Deze zomer waren we in België en daar blijkt het heel normaal om op maandag open te zijn als horecazaak omdat een weekendje weg meestal van vrijdag tot maandag is. Qua doelgroep hebben we hier veel ouders met jonge kindjes, die dus vaak op maandag vrij hebben, maar ook ouderen. Daarnaast zien we ook regelmatig groepjes vriendinnen en zelfs pubers die binnen kom en waaien. Het is een divers publiek.”
Gemotiveerd personeel vinden blijft lastig
Personeel is het heetste hangijzer sinds jaren in de horeca. Uiteraard ziet Diederik dat ook: “Denise werkt hier drie dagen in de week, maar ik ben natuurlijk ook aangewezen op andere krachten om de boel draaiende te houden. Het is gewoon heel lastig op dit moment om aan gemotiveerd personeel te komen. De echte motivatie lijkt een beetje te ontbreken bij velen; jongeren willen het werk om bijvoorbeeld de festivals heen plannen, maar zo gaat dat natuurlijk niet. Zelf werkte ik vroeger vijf weken achter elkaar in de vakantie om twee weken op vakantie te kunnen gaan. Je hoort het van iedereen in de branche, met name aan koks is niet te komen. Dat laatste probleem hebben wij gelukkig niet. Er zijn heel veel koks die ergens ontslag hebben genomen omdat ze op een andere plek als zzp’er dachten vijftig euro per uur te kunnen verdienen. Dat is leuk, totdat je erachter komt dat je als eerste de laan uit wordt gestuurd. Ja, om dan met hangende pootjes terug te keren is natuurlijk zuur. Maar dan nog, koks zijn nog steeds heel moeilijk te krijgen en dat is voor restaurants heel lastig nu. Gelukkig is er bij ons wel sprake van continuïteit, ook omdat we klein zijn en het kunnen rooien met zijn tweeën, aangevuld met enkele jongeren.” Volgens Regenboog heeft bijvoorbeeld het studenten ronselen door de GGD de arbeidsmarkt geen goed gedaan. “De GGD heeft de markt echt wel beïnvloed op een nadelige manier. Jongelui van achttien jaar oud 23 euro per uur betalen om suffe telefoontjes te plegen terwijl er misschien ook mensen uit de WW tijdelijk gebruikt hadden kunnen worden om dat werk te doen… Waarom? Wat is de motivatie daarachter? Diezelfde jongeren werken nu dus niet in de horeca of denken dat ze zonder ervaring dezelfde bedragen kunnen verdienen. Dit terwijl ze natuurlijk hard nodig zijn.”
Ondernemer zijn, een langgekoesterde droom
De eigen lunchzaak was al langer een droom voor Diederik, het op eigen benen staan als ondernemer was een grote wens. “Ik werkte in Utrecht in de horeca en ik had met toenmalige werkgever afgesproken dat, als de kans zich voordeed, ik na een aantal jaren dienstverband een van zijn zaken zou kunnen overnemen als ik dat zou willen en kunnen. Tot die tijd kon ik het ondernemen zeg maar oefenen als een echte ondernemer, maar wel onder zijn vleugels. Ik heb er ontzettend veel van geleerd en uiteindelijk is het van een zaak overnemen niet gekomen. Wel heb ik samen met hem nog gekeken naar kansen om samen een restaurant over te nemen. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om zelf ‘klein’ te beginnen als ondernemer en is het REEG. geworden.”
“Vanaf mijn vijftiende heb ik al in de horeca gewerkt en iedereen om mij heen geloofde toen al dat ik ooit voor mezelf zou beginnen in deze branche.” Toch is het spannend om uiteindelijk écht voor jezelf te beginnen. “Ik was begin 40 toen ik echt het besef kreeg dat, als ik op latere leeftijd terug zou kijken, ik spijt zou hebben dat ik nooit de kans had gepakt om voor mezelf te beginnen. Daarom heb ik de stoute schoenen aangetrokken en de knoop doorgehakt. Eigenlijk kwam zes jaar geleden dit plekje al eens voorbij, de tijd was er toen niet rijp voor. Een tijdje later kwam dezelfde plek weer voorbij en ben ik hier gestart. Het is voor mij ideaal, want niet te groot en de huur is nog, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de binnenstad, acceptabel; ideaal om mee te starten. Die keuze is goed geweest tijdens corona, want ik ken ondernemers die 20.000 euro per maand aan huur moeten betalen. En dan hebben ze een huurbaas die ‘meedenkt’: ‘betaal deze maand maar 10.000, dan kun je de volgende maand 30.000 euro betalen’. Op die manier. Gelukkig denkt mijn huurbaas mee, iedere maand hadden we even telefonisch contact over de situatie en samen zijn we er goed uitgekomen. Daar ben ik hem zeer zeker dankbaar voor. Zo kom je samen toch zo’n coronacrisis door.”
Coronatoegangsbewijs
Over corona gesproken, hoe vergaat het Diederik wat betreft het controleren van het coronatoegangsbewijs? “De restricties vallen in de praktijk echt reuze mee als je het afzet tegen de negativiteit van sommige mensen op social media. Ook wanneer je het vergelijkt met de periode waar we iedere gast moesten registreren. Dan valt dit toch reuze mee? Natuurlijk zijn het de regels en moet je wel meewerken. Het gek dat je in de winkel wel naar de wc mag zonder een QR-code, terwijl je als op het terras zit en binnen naar de wc wilt gaan niet. Maar ja, hier in het dorp is 84 procent gevaccineerd, dat is best veel, dus er zijn niet heel veel mensen die bewust geen vaccinatie hebben gekregen. Achteraf is het wel moeilijk om te zien dat de horeca waarschijnlijk onterecht als oorzaak van de verspreiding van corona werd gezien. Een deel van de horeca had mijns inziens door kunnen draaien met inachtneming van de afstandsregels en daarmee was de economische schade voor, in ieder geval een deel van de branche, misschien wel beperkt gebleven. Op zich begrijp ik het dat je mensen op een kluitje en onder invloed van alcohol de regels wat minder nauw opvolgen wilt voorkomen en daardoor de nachthoreca nog restricties oplegt, maar compenseer de schade dan ook. Het doet echt pijn om te zien dat deze ondernemers zo hard worden getroffen en dat de eindtijd een beetje gek is. Nu starten de feestjes om zes uur ’s avonds in plaats van om elf uur. Dan schiet je je doel voorbij. Iedereen gaat gewoon eerder los. Wat betreft de QR-codes; iedereen accepteert het, we ervaren er geen problemen mee. Als de QR-code een voorwaarde is om weer gewoon te kunnen ondernemen, dan vind ik dat prima.”
Is er, nu bijna alles weer mag, weer meer vertrouwen en durven de mensen de horeca weer te bezoeken? Denise: “Ik vind het zelf wel weer even wennen als ik ergens kom waar het heel druk is, eerlijk gezegd. Volgens mij willen we sneller dan het zal gaan, maar dat is onderdeel van het genezingsproces.” Diederik: “Ik heb hetzelfde hoor, we moeten met zijn allen toch weer wennen aan drukte en nabijheid. Gelukkig hebben onze gasten er vertrouwen in dat wij veilig werken en ons aan de regels houden. Daardoor durven zij ons weer te bezoeken. Het is allemaal even wennen, maar we zijn blij dat we weer betrekkelijk normaal kunnen ondernemen.”
Blijf op de hoogte
Eén keer per week het actuele en relevante lunchroomnieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
