Vinkjes en stoplichten

De overheid, de voedingsindustrie en de wetenschap maken zich grote zorgen over ons welbevinden. We zijn te dik, eten ongezond
en zitten voornamelijk. Om de zoveel tijd komt er weer een nieuwe actie die ons bewust moet maken van wat we eten. De voedingsindustrie heeft samen met overheid en wetenschap bedacht dat het goed zou zijn als wij, onwetende consumenten, op de verpakking konden zien of het product voor ons geschikt was. Dit heeft geresulteerd in het vinkje.

Eigenlijk heeft men twee vinkjes bedacht, een groene voor de gezonde keuze en een blauwe voor de bewuste keuze. Er kleven echter een aantal bezwaren aan deze vinkjes. Zo geloof ik absoluut niet in een vinkje waarvoor de voedingsindustrie moet betalen, de vinkjes zijn namelijk door de industrie gekocht. Evenmin hoeft de industrie of de overheid mij te vertellen of mijn keuze bewust is.

In Groot-Brittannië hebben ze een alternatief systeem bedacht: het stoplicht. Dit geeft aan hoe gezond of ongezond een product is. Rood betekent veel vet, zout en suiker en groen betekent weinig vet, zout en suiker. Dat snapt een kind. In het Verenigd Koninkrijk ging de voedingsindustrie collectief ‘over de rooie’. Als het stoplicht ingevoerd zou worden, zouden hele gangpaden in de supermarkt rode etiketten hebben. Dit doet vermoeden dat de industrie weet dat de meeste producten in de supermarkt niet uitblinken in gezondheid. Wij weten dat natuurlijk ook, maar het mag niet worden getoond.

De Britse industrie heeft een alternatief bedacht: een etiket dat voor suiker, vet en zout aangeeft hoeveel je er dagelijks van mag hebben. Consumenten beslissen vaak in enkele seconden welk product zij kopen en hebben dus stomweg geen tijd om uitgebreid te lezen hoeveel suiker, vet en zout erin zit en wat per dag nog mag. Stoplichten zijn eenvoudig te begrijpen en vertellen in één oogopslag hoe (on)gezond het betreffende product is. De hele discussie over vinkjes en stoplichten doet vermoeden dat er andere belangen spelen. De voedingsindustrie is niet de meest eerlijke en betrouwbare partner; wat er op het etiket staat heeft vaak niks met de inhoud te maken. Zij vertellen ons sprookjes en helaas geloven wij die maar al te vaak. Hoog tijd dus voor een STOPlicht.

~Pieter Punter~